Gebiedsontwikkeling begint met een goed verhaal
Om zelf het goede voorbeeld te geven, creëerden we een samenhangend verhaal waarin we de deelnemers meenamen in onze ‘communicatietuin’. In deze tuin begonnen we met het planten van zaadjes: het opdoen van frisse ideeën en nieuwe inzichten. Daarna gingen we op zoek naar het juiste gereedschap: praktische hulpmiddelen om effectief aan de slag te gaan met omgevingscommunicatie. Met deze tools in de hand trokken we naar ‘de moestuin’, waar de deelnemers in een workshop leerden hoe ze hun kennis in de praktijk konden brengen. Tot slot plukten we bloemen: we leerden meer over een inspirerende case waarin een succesvol communicatieverhaal centraal stond.
Hans Leinfelder, hoogleraar aan de faculteit Architectuur van KU Leuven, startte de dag door ‘de eerste zaadjes te planten’. Hij deelde een reeks modellen en visies die houvast bieden om complexe gebiedsontwikkeling op een heldere en overtuigende manier te verwoorden. Hij toonde hoe ruimtelijke projecten vandaag niet langer op zichzelf staan, maar ingebed zijn in een netwerk van beleidsdomeinen, budgetten en keuzes. Dat vraagt om een sterk en toekomstgericht verhaal: doelgericht, emotioneel en selectief. Het Vijfvingerplan van Kopenhagen diende daarbij als inspirerend voorbeeld.
Terug naar de kern: wat is je ‘waarom’?
Connecters Gella en Margaux toonden vervolgens aan dat een stevig basisverhaal cruciaal is. Sterke communicatie begint immers bij een helder vertrekpunt. Tijdens hun sessie ‘8 lessen voor omgevingscommunicatie’ namen ze de deelnemers opnieuw mee in de communicatietuin, dit keer naar het tuinhuis. Elke projectfase vereist namelijk het juiste ‘gereedschap’ om succesvol uitgevoerd te worden. Daarna gingen de deelnemers zelf aan de slag met dit gereedschap tijdens een interactieve werksessie. Niet alleen de deelnemers leerden bij, zij deelden ook waardevolle inzichten over knelpunten die zich voordoen bij communicatie en participatie.
Een verhaal verspreiden doe je samen
Margot Van de Put illustreerde tot slot hoe het verhaal van het Nationaal Park Brabantse Wouden tot stand kwam: niet door één persoon, maar dankzij partners, bondgenoten, landbouwers en natuurliefhebbers. Samen geven zij vorm aan het verhaal en dragen ze het uit. Want sterke verhalen leven pas echt als ze gedeeld worden. Deze case illustreerde mooi welke 'bloemen' we kunnen plukken als we onze communicatietuin goed onderhouden.
Zaadjes voor morgen
Deelnemers gingen naar huis met zonnebloemzaadjes, als symbool voor de ideeën en inspiratie die ze samen hebben geplant. Want sterke communicatie groeit niet vanzelf. Dat vraagt aandacht, samenwerking en toewijding.
Wat blijft hangen na deze dag? Het enthousiasme, de uitwisseling en vooral: de zin om samen werk te maken van een helder en gedeeld verhaal over onze ruimte van morgen.