Opinie: Draagvlak voor windmolens? Doe zoals het Nucleair Forum.

Moeten we windenergie op het land dan maar vergeten en enkel naar windenergie op zee kijken? Nee, natuurlijk niet. De provinciale windkaarten tonen dat er wel degelijk geschikte locaties zijn, zelfs als men rekening houdt met een waaier aan criteria. En wat met die kwade tongen die beweren dat deze gronden worden opgekocht door de grote spelers die er vervolgens niets mee doen en zo concurrerende energieproducenten stokken in de wielen steken? Ik weet niet of dit verhaal klopt maar het moet niet zo moeilijk zijn om dat na te gaan en naar analogie met de leegstandsbelasting een regeling uit te werken, lijkt mij. Maar goed, ik ben geen jurist.  

Ik ben wel een communicatieadviseur en met die bril zie ik een aantal positieve evoluties maar ook gaten in de huidige aanpak. De toegenomen directe (burger)participatie is zeker positief voor het draagvlak. Burgers en lokale overheden praten mee over de inplanting, milderende maatregelen om de hinder te beperken en er komt ruimte voor financiële participatie. In sommige provincies is er zelfs de verplichting om 20% van een project te reserveren voor lokale inwoners en besturen. De totale afwezigheid van een of andere Vlaamse of nationale communicatiecampagne pro windenergie vind ik dan weer een serieus tekort in de aanpak. Zeker, als er een concreet project is, zullen de projectontwikkelaars de inwoners wel informeren, maar eigenlijk is dat te laat. Ze starten met een 3-0-achterstand. Termen als slagschaduw en lage tonen staan ondertussen in ons mentale woordenboek. Verhalen van mensen die zeggen dat het wel allemaal meevalt en dat ze er een mooie spaarcent aan verdienen, bereiken ons dan weer nauwelijks. Niet verwonderlijk dat we wantrouwig zijn als er dan een aankondiging van een project in de omgeving is. We vertrouwen het niet en dus zal de projectontwikkelaar ook wel onbetrouwbaar zijn ... Het verhaal is in ons hoofd al geschreven nog voor het verteld is. Wie niet gelooft dat het zo werkt, moet 'Ons feilbare denken' van Nobelprijswinnaar Daniel Kahneman maar eens lezen. We zijn minder rationeel en objectief dan we denken.   

Wat een verschil trouwens met de nucleaire sector. Toen de kerncentrales stilvielen, scheurtjes vertoonden en de overheid jodiumpillen ging uitdelen (je zou voor minder in een NIMBY-kramp schieten), was het Nucleair Forum al een tijdje bezig met een offensieve communicatiecampagne. Geen kernenergie is geen energiezekerheid, we behoren tot de wereldtop met onze nucleaire kennis, het is de betaalbare oplossing en als we de strijd tegen de klimaatopwarming willen winnen, kunnen we niet anders, klonk het. Je kan discussiëren over de juistheid van al die beweringen, je kan je storen aan de communicatiecampagne die werd gevoerd op tv, via de sociale media, dagbladen, brochures, opiniestukken, filmpjes ... Maar misschien is het interessanter om de aanpak te kopiëren. Waarom start een forum voor windenergie geen stevige nationale communicatiecampagne op? Het zou een aantal lokale overheden misschien ook helpen en aanmoedigen om door te zetten want laat ons wel wezen, het zijn die lokale overheden die in frontlinie staan, vroeger en nu ze bevoegd worden voor de vergunning van de windmolens nog meer.     

Jan